Χαίρετε,
Δεν με περιμένατε, ε; Η αλήθεια είναι πως σκεφτόμουν μία επανεκκίνηση του rePlay καιρό τώρα. Δεν ξέρω, μου είχε λείψει αυτή η φάση ημερολόγιου… Η εβδομαδιαία συχνότητα που είχε πριν ίσως να ‘ναι κομματάκι overkill, όμως μια φορά τον μήνα είναι ό,τι πρέπει. Όσο για το περιεχόμενο του… rePlay 2.0; Λίγο-πολύ παραμένει ως έχει: μου άρεσε, σας άρεσε, οπότε δεν υπάρχει λόγος για ιδιαίτερες αλλαγές — εκτός κι κάποιος έχει καμιά πραγματικά καλή ιδέα οπότε σας ακούω.
Καλώς σας (ξανα)βρήκα! 🤘
Tip: Στείλτε το rePlay σε έναν φίλο σας που νομίζετε ότι έκανε unsubscribe τον έναν χρόνο που το blog κοιμόταν.
🎮 Το 2023 έπαιξα κάμποσα (για τα δεδομένα μου) παιχνίδια — πάνω από 20 — για τα οποία έγραψα τις σκέψεις μου στο sirpretender.com το οποίο μετέφερα κι αυτό στο Substack. Ποια από αυτά ξεχώρισα;
Το Hogwarts Legacy ήταν υπέροχο καθώς έκανε ένα παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα, μεταφέροντάς με στον κόσμο του Harry Potter. Θα το ήθελα όμως κομματάκι πιο ενήλικο. Το Pentiment ήρθε από το πουθενά και με εξέπληξε αφού για να ‘μαι ειλικρινής, δεν το περίμενα έτσι καλογραμμένο και με τόσο βάθος.
Αδιαμφισβήτητα όμως, το παιχνίδι της χρονιάς για ‘μένα δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το Baldur’s Gate 3. Ό,τι και να πω γι’ αυτό θα ‘ναι λίγο. Χρόνια είχα να ζήσω τέτοιες συγκινήσεις. Παρεμπιπτόντως επιβεβαίωσε την αίσθηση που είχα πως η 5η έκδοση των κανόνων του D&D ταιριάζει καλύτερα σε video game παρά στο pen & paper.
ΥΓ. House of Hope. Τίποτα άλλο.
🎯 Τις τελευταίες εβδομάδες κατάφερα να τερματίσω κάμποσα ακόμα παιχνίδια μικρότερου μεγέθους, για τα οποία θα γράψω σύντομα τη γνώμη μου: The Quarry, Roadwarden, The Dark Pictures Anthology: The Devil in Me και Stray.
Αυτόν τον καιρό ασχολούμαι με το Marvel’s Spider-Man: Miles Morales και λίγο FIFA EA FC 24 ενώ το επόμενο που έχει ήδη πάρει θέση, είναι το Chernobylite.
Θυμίζω, τη λίστα μου με τα παιχνίδια που έχω στα υπ’ όψιν, μπορείτε να τη βρείτε εδώ.
📺 Αυτή τη βδομάδα είδα τα τελευταία επεισόδια της τελευταίας σεζόν του The Office. Ξεκίνησα να το παρακολουθώ μόλις τον Νοέμβριο (νωρίς-νωρίς, το ξέρω…) και είναι μόλις η τρίτη σειρά που bingάρω στη ζωή μου μετά το The Bing Bang Theory και Το Ρετιρέ. Αν μ’ άρεσε (το The Office, όχι Το Ρετιρέ);
Εννοείται. Νομίζω ότι στις πρώτες σεζόν περισσότερο κρίντζαρα παρά γελούσα, όμως στην πορεία αυτό άλλαξε. Ίσως να έφταιξε πως αρκετές καταστάσεις μου θύμισαν άλλες που έχω ζήσει στην πραγματικότητα. Τεράστια υπόθεση το γεγονός ότι δεν έκανε (ιδιαίτερη) «κοιλιά» μετά την αποχώρηση του κεντρικού του χαρακτήρα τις τελευταίες σεζόν, αν και θα περίμενα το φινάλε λίγο πιο έντονο. Ας είναι.
Τι θα δω μετά; Για την ώρα τίποτα, έχω τόσα παιχνίδια να παίξω. Θα ήθελα όμως να… ξοφλήσω ένα παλιό γραμμάτιο και να δω το The IT Crowd. Εν καιρώ…
✈️ Για εσάς που αρέσκεστε να ταξιδεύετε, να σας προτείνω να εγγραφείτε στο The City Breaker του φίλου Σωτήρη, τα «γράμματα» του οποίου θα σας δώσουν ιδέες για το επόμενο city break σας. Αυτό που όμως ενδεχομένως δεν γνωρίζετε, είναι πως ο Σωτήρης είναι ο πιο πεπειραμένος ταξιδώτης που ξέρω και οι συμβουλές που συχνά-πυκνά προσφέρει είναι ανεκτίμητες.
Κι αν έχετε κάποια απορία εν όψει ενός ταξιδιού σας (κράτηση εισιτηρίων, διαμονή, πληρωμές/συνάλλαγμα, ιδέες, roaming, οτιδήποτε), δεν χάνετε κάτι να του αφήσετε ένα σχόλιο.
📱 Σε ό,τι αφορά τα social media, νιώθω ότι τελευταίως περνάω ολοένα και λιγότερο χρόνο σε αυτά και ο λόγος είναι η απουσία σχετικού με εμένα περιεχομένου.
Εξηγούμαι. Ο βασικός λόγος που χρησιμοποιώ μία τέτοια πλατφόρμα, είναι για να ακολουθώ ορισμένους λογαριασμούς: φίλοι, γνωστοί, brands, καταστήματα, σελέμπριτις. Όταν όμως το ένα στα τέσσερα-πέντε posts/stories είναι διαφήμιση ή από έναν άσχετο λογαριασμό που ο αλγόριθμος θεωρεί πως θα μ’ αρέσει, κάπου αρχίζω και κουράζομαι.
Αυτός ήταν ο βασικός λόγος που έπαψα να χρησιμοποιώ το αγαπημένο μου Twitter. Θα μπορούσα να πληρώσω για να γλιτώσω τις διαφημίσεις αλλά πρώτον, για να τις αποφύγω εντελώς χρειάζομαι το Basic Premium Premium+ των £201,60 τον χρόνο και δεύτερον, ακόμα κι αν μπορούσα να διαθέσω ελαφρά τη καρδία αυτό το ποσό, λεφτά στον μαλάκα δεν δίνω.
Η μόνη πλατφόρμα που κάπως χρησιμοποιώ ακόμα, είναι το Instagram κι αυτό για χάζι μέσω της αναζήτησης, αφού ξέρω ότι από τους 427 λογαριασμούς που ακολουθώ, ζήτημα να βλέπω περιεχόμενο από τους 50. Και όχι, δεν έχω TikTok…
Θέλετε να μοιραστείτε το rePlay; Μοιραστείτε το!
House of hope <3
Το άκουγα back to back για ώρες μετά την -αδιαμφισβήτητα- επική μάχη (το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού)!
Καλή χρονιά Πέτρο και χαίρομαι που "τα ξαναλέμε" μέσω RePlay. Keep up the good work!