Χαίρετε,
Δεν ξέρω για ‘σας, αλλά εγώ «ψοφάω» για καταστήματα με video games. Θυμάμαι πιτσιρίκι να πηγαίνω στην Κουντουριώτου στον Πειραιά, εκεί που σε απόσταση λίγων μέτρων βρίσκονταν το Teleclub, το Console Club και καναδυό ακόμα (συν την Κάισσα λίγο παρακάτω στην Υψηλάντου) και να περνάω ώρες χαζεύοντας ράφια και βιτρίνες.
Τι κι αν πέρασαν μερικές δεκαετίες από τότε; Εξακολουθώ να χαζεύω μπροστά και μέσα σε τέτοια καταστήματα, ιδίως δε αν πρόκειται για indie: την αυθεντικότητά τους δεν μπορεί να τη μιμηθεί καμία αλυσίδα. Είμαι διατεθειμένος να «γράψω» χιλιόμετρα και να πάρω κάθε πιθανό και απίθανο μέσο για να επισκεφθώ κάποιο που έχω βάλει στο μάτι.
Τον επόμενο μήνα μάλιστα έχω κανονίσει ένα ταξίδι στη Σκωτία προκειμένου να βρεθώ σε ένα «σεσημασμένο» τέτοιο κατάστημα. Για την ώρα πάντως αρκέστηκα σε μία βόλτα στο Λονδίνο χθες προκειμένου να αποχαιρετίσω το τελευταίο indie game store της πόλης (με μία μικρή επιφύλαξη για το N1 Games το οποίο θέλω να ερευνήσω αν υπάρχει ακόμα).
Επισκέφθηκα, που λέτε, για πρώτη φορά το Crazy Thumbs στο Τούτινγκ το 2017. Καλές τιμές, αρκετό merchandise και μία ευρεία γκάμα τίτλων από πρακτικά κάθε γενιά που ανανεωνόταν συχνά περιλαμβάνοντας παράλληλα ορισμένα ενδιαφέροντα κομμάτια ήταν αρκετά για να με κάνουν να επιστρέφω τακτικά στο νότιο Λονδίνο.
Δυστυχώς όμως, με τα ενοίκια να έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη στο Ηνωμένο Βασίλειο (και όχι μόνο) the end was nigh… Το φυσικό κατάστημα κλείνει αυτό το Σ/Κ με το Crazy Thumbs να διατηρεί τουλάχιστον το website του, με τον ιδιοκτήτη πάντως να μου λέει πως θα ψάξει για άλλο χώρο εν καιρώ. Τουλάχιστον πρόλαβα έναν τελευταίο ασπασμό.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα τύχει να ταξιδέψετε κάπου, κάντε προηγουμένως μία γρήγορη έρευνα για τυχόν indie game stores στον προορισμό σας κι αν βρείτε κάποια, βάλτε στα στο πρόγραμμά σας. Τα συναισθήματα που θα νιώσετε μπαίνοντας μέσα, είναι το κάτι άλλο, σας το εγγυώμαι. Κάντε το γιατί την επόμενη φορά ίσως να μην υπάρχουν…
Έχετε να μοιραστείτε κάποια εμπειρία, φωτογραφίες ή έστω απλά τοποθεσία από κάποιο κατάστημα με video games, indie ή όχι;
🎮 Από πλευράς gaming, τον Μάρτιο κατά βάση έλιωσα στο Grand Theft Auto V το οποίο και τερμάτισα για τρίτη φορά σε τρίτη κονσόλα, τρίτης γενιάς! Η καλύτερη στιγμή του; Αυτή στα credits. Πριν από αυτό απόλαυσα για άλλη μια φορά (πολλή επανάληψη γενικώς) το The Wolf Among Us ενώ αυτή τη βδομάδα ξεκίνησα το Life is Strange: True Colors.
Στο έτερο blog μου ανέβασα δε τρία reviews: Marvel’s Spider-Man: Miles Morales, Hypnospace Outlaw και Chernobylite.
🍿 Το συγκεκριμένο βίντεο το πέτυχα τόσο σε δυο-τρία γκρουπ στο Facebook, όσο και σε τουλάχιστον ένα από τα newsletters που λαμβάνω. Με έκανε να γελάσω τόσο δυνατά που σκέφτηκα ότι θα ήταν κρίμα να μην το μοιραστώ κι εγώ. Θυμηθείτε να κάνετε σαμπσκράημπ στο συγκεκριμένο κανάλι στο YouTube. Δεν θα χάσετε.
🎧 Τις φορές που βγαίνω για περπάτημα σόλο, το κάνω συνοδεία κάποιου podcast. Τον προηγούμενο μήνα μοιράστηκα μαζι σας τα newsletters στα οποία έχω εγγραφεί. Ε, αυτόν θα κάνω το ίδιο με τα podcasts που ακούω.
Στα αθλητικά έχω το Ζοσιμάρ, το El Sombrero Stories και το Trivela Boys Podcast. Σε ό,τι αφορά την τεχνολογία περιορίζομαι στους 3 στον αέρα. Από τα γενικού ενδιαφέροντος ξεχωρίζω το podcast της σελίδας Απαράδεκτοι 4 ever και ενίοτε τα αφιερωματικά από τα Μικροπράγματα. Πολύ ψηλά στη λίστα μου βρίσκονται τέλος το Flight Safety Detectives (#avgeek) και το Business Wars.
Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ περίεργο στα podcasts (και γενικώς). Το ότι έχω καταφέρει να «κολλήσω» με τόσα πολλά, είναι ένα μικρό θαύμα. Αν παρ’ όλα αυτά έχετε να προτείνετε κάποιο ακόμα, θα χαρώ να το ακούσω.
🎬 Λίγα πράγματα από ταινίες αυτόν τον μήνα. Είδα το 13 που ήταν ΟΚ, το Revolver που θέλω να διαγράψω από τη μνήμη μου (έπρεπε να καταλάβω τι πατάτα ήταν από το αισχρό μαλλί του Statham) και το πάρα πολύ καλό The Social Network για άλλη μία φορά.
⏱️ Είστε από εκείνους που, όπως κι εγώ, επιλέγουν το επόμενο παιχνίδι που θα παίξουν και βάσει της διάρκειάς του; Όταν π.χ. έχω αφιερώσει τριψήφιο αριθμό ωρών σε έναν τίτλο, το πιθανότερο είναι πως αμέσως μετά θα πάω για κάποιον πολύ πιο μικρό.
Αν ναι, τότε να σας πω ότι εμπλούτισα τη λίστα μου με την ενδεικτική διάρκεια του κάθε τίτλου όπως αυτή προκύπτει απο το HowLongToBeat. Και αν δεν το έχετε ήδη, βάλτε το στα αγαπημένα σας παρ’ αυτά.
Θέλετε να μοιραστείτε το rePlay; Μοιραστείτε το!
Η απάντηση είναι απλή αγαπητέ/αγαπημένε. Show me the money: είναι αδύνατον να επιβιώσει τέτοιο μαγαζί πλέον - δεν βγαίνουν τα μαθηματικά, καθώς από κέρδος θα πρέπει να καλύπτονται τα έξοδα του φυσικού καταστήματος, ποσό το οποίο χρησιμοποιούν τα δικτυακά για να είναι ανταγωνιστικά στις τιμές. Εάν είχε άλλη μορφή (π.χ. Retro Museum με είσοδο και ότι πουλήσουν over and above, συν ηλεκτρονικό κατάστημα παράλληλα που θα πουλά ανταγωνιστικά), ίσως ναι, αλλά και πάλι: πολύ χαμός για το τίποτα...
Anyways, μαζί σου για την νοσταλγία όσο τίποτα...