rePlay #84 | Τι δουλειά είχα στο Στιούαρτον (πού;)
Πού;
Χαίρετε,
Χρειάστηκε να πάρω τρένο, αεροπλάνο και αυτοκίνητο προκειμένου να φτάσω στο Στιούαρτον, στη μέση του πουθενά κάπου στη Σκωτία, εκεί όπου βρίσκεται πιθανότατα το εντυπωσιακότερο indie κατάστημα video games που έχω επισκεφθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ήθελα χρόνια να πάω στο Forgotten Worlds και επιτέλους τα κατάφερα μέσα στον Απρίλιο.
Μιλάμε για τρομερή γκάμα ιαπωνικών imports (ξέρω τον ιδιοκτήτη του χρόνια), χωρίς υπερβολή την πληρέστερη που έχω δει εκτός Ιαπωνίας. Οι τιμές δεν είναι κι οι φθηνότερες όμως τουλάχιστον μπορεί κάποιος να δει τι παίρνει και σε τι κατάσταση το παίρνει. Πέραν των video games, υπάρχουν και arcade καμπίνες για ακόμα περισσότερη old schoolιά καθώς και διάφορες αμερικανικές και ιαπωνικές λιχουδιές προς πώληση.
Αν δεν απατώμαι, σας το έγραψα και στο προηγούμενο rePlay: λατρεύω να συνδυάζω τα ταξίδια με indie video game stores. Όχι ότι χρειάζομαι κίνητρο για να ταξιδέψω απλά το συγκεκριμένο, πάντα βοηθά. Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους πιστεύω (λίγη υπομονή και θα προσπαθήσω να ετοιμάσω κι ένα μίνι βίντεο).
🏆 Εν τω μεταξύ, τέτοια συλλογή τροπαίων σε μία σεζόν όπως το Baldur’s Gate 3, έχουν κάνει στο παρελθόν μόνο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Ferguson κι η Σίτι του Pep. Ο τίτλος έχει αναδειχθεί ως το παιχνίδι της χρονιάς σε:
Golden Joysticks
The Game Awards
D.I.C.E.
Game Developers Conference (GDC)
BAFTA
Αν δεν με απατά η μνήμη μου κανένα άλλο video game δεν τα έχει σαρώσει όλα μεμιάς σε τέτοιο βαθμό. Με 32 συνολικά πρωτιές (κάποιες ανήκουν σε συγκεκριμένους συντελεστές του Baldur’s Gate 3), η δε τροπαιοθήκη της Larian θα πρέπει να είναι εφάμιλλη σε μέγεθος με εκεινη στο Μπερναμπέου.
Δεν ξέρω για ‘σας αλλά εγώ τη χαίρομαι τη Larian. Είναι ένα στούντιο που παρακολουθώ χρόνια (ίσως λίγο πιο στενά απ’ ό,τι άλλα, για πολλούς και διάφορους λόγους) και βλέπω να βαδίζει αργά και σταθερά προς τη σωστή κατεύθυνση.
Κρατάω μία πισινή διότι δεν βρίσκομαι εκεί για να ξέρω τι γίνεται στα ενδότερα, όμως η εικόνα που βγάζει αποπνέει υγεία. Οι άνθρωποί της έχουν τρομερή πίστη στις ικανότητές τους (αλλιώς θα συνέχιζαν υπό τις φτερούγες της Hasbro), δείχνουν να ξέρουν τι κάνουν και προσωπικά τους έχω εμπιστοσύνη.
Και ναι, κάθε καινούριο βραβείο που παίρνει ή ρεκόρ που σπάει το Baldur’s Gate 3, με κάνει να χαμογελάω. Μαζί του πέρασα υπέροχα. Ήταν από τα καλύτερα παιχνίδια που έχω παίξει την τελευταία δεκαετία και τι πιο λογικό από το να εύχομαι τα καλύτερα στους δημιουργούς του;
📙 Αυτόν τον μήνα όχι μόνο αγόρασα βιβλίο αλλά το διάβασα κιόλας. Βοήθησε βέβαια το γεγονός ότι είχε μόνο εικόνες αλλά έστω κι έτσι, τα κατάφερα!
🎮 Τον Απρίλιο έλιωσα στα video games! Ασχολήθηκα επιτέλους με το Deathloop το οποίο ήταν πολύ καλύτερο απ’ ό,τι φανταζόμουν, το A Little to the Left, το Norco και το Contrast ενώ σειρά πήρε το Fallout 4 για το οποίο περίμενα να κυκλοφορήσει το next-gen update. Και έκτοτε το «λιώνω».
Στο έτερο blog μου (κάντε αν σας ενδιαφέρει και ένα σαμπσκράιμπ εκεί) ανέβασα reviews για τα: It Takes Two, The Wolf Among Us, Grand Theft Auto V και Life is Strange: True Colors.
🌱 Πριν λίγες βδομάδες ολοκληρώθηκε με επιτυχία στο Kickstarter η χρηματοδότηση του Izobel the Witch, ενός κόμικ του ελληνικού Nerdula Creative Lab. Μάλλον θα έπρεπε να σας το έχω αναφέρει νωρίτερα αλλά… τεσπά. Αν ενδιαφέρεστε, φαντάζομαι πως όλο και κάποιος τρόπος θα υπάρξει για να συνεισφέρετε ακόμα και τώρα.
Όσο περιμένω το συγκεκριμένο κόμικ πάντως, να σας πω πως το Nerdula αξίζει το φόλο σας στη social πλατφόρμα που παρακολουθείτε/χρησιμοποιείτε περισσότερο. Οι δημιουργίες του είναι ωραίες (κατά τη γνώμη μου πάντα) και οι συντελεστές του πραγματικά αξιόλογοι.
📺 Σειρές βλέπω δύσκολα. Σειρές που να βρίσκονται εν εξελίξει και να μην έχουν ολοκληρωθεί ακόμα πιο σπάνια. Στην περίπτωση του Fallout όμως έκανα μία εξαίρεση και διάολε, άξιζε τον κόπο αφού οι δημιουργοί της έχουν πιάσει στο 100% τα vibes του franchise και των video games.
Το Fallout ήταν η αφορμή να πιάσω εν συνεχεία και το The Last of Us το οποίο επίσης με άφησε κατενθουσιασμένο. Και σε συνδυασμό με μερικές άλλες πρόσφατες παραγωγές (Tetris, Arcane, High Score, Edgerunners, την πρώτη σεζόν του The Witcher κ.α.) με γεμίζει αισιοδοξία για το μέλλον του gaming στο πλαίσιο της γενικότερης ποπ κουλτούρας.
Αν το θέμα σας ιντριγκάρει, διαβάστε κι αυτό.
🍿 Με τόσες σειρές και video games, οι ταινίες αυτόν τον μήνα πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Το μόνο που είδα ήταν το Tinker Tailor Soldier Spy. Το είδα για πέμπτη φορά αν δεν κάνω λάθος και πάλι υπήρξαν στοιχεία που πρόσεξα για πρώτη φορά. Εκπληκτικό.
Θέλετε να μοιραστείτε το rePlay; Μοιραστείτε το!