rePlay #86 | Έργο πνοής, έργο ζωής

Ελληνίδες, Έλληνες...

Χαίρετε,

Σήμερα θα ήθελα να σας ανοίξω την καρδιά μου.

Όπου κι αν ζούσα, είχα σπίτι μου ένα γραφείο, όχι με την έννοια του επίπλου αλλά του χώρου — home office που λέμε. Πάντα όμως ήθελα όταν βρεθώ στο δικό μου σπίτι, να διαμορφώσω αυτόν τον χώρο ακριβώς όπως τον είχα οραματιστεί. Πώς τον είχα οραματιστεί; Δεν είχα την εικόνα του στο μυαλό μου (λογικό κάπου, ε;) οπότε ως εκ τούτου δεν είχα ιδέα. Ήξερα όμως τι επρόκειτο να έχει μέσα (video games all the way — κανείς δεν εκπλήσσεται) και άρα τι συναισθήματα θα ήθελα να μου προκαλεί.

Πριν από έναν χρόνο και κάτι ψιλά, ως ιδιοκτήτης ενός διαμερίσματος στο Κέιμπριτζ (παπάρια ιδιοκτήτης, να ‘ναι καλά οι τράπεζες) πλέον, ξεκινήσαμε μαζί με έναν επιπλοποιό της εμπιστοσύνης μου να σχεδιάζουμε αυτόν τον χώρο, έχοντας τον πια μπροστά μας. Το δωμάτιο ήταν εντελώς άδειο, tabula rasa, οπότε είχαμε στη διάθεσή μας όσο χώρο θέλαμε για να δημιουργήσουμε τις βιβλιοθήκες και βιτρίνες που είχα κατά νου. Τα πάντα σε απόλυτο λευκό με μόνο statement το γραφείο, μιας που το χρώμα θα το έδινε το ίδιο το περιεχόμενο.

Στις φωτογραφίες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε το πριν και το μετά — και παρντόν για τις περιέργες γωνιες, το δωμάτιο είναι σχετικά μακρόστενο οπότε κάπως έπρεπε να χωρέσω όλο τον τοίχο στο κάδρο. Ο έτερος τοίχος είναι κενός και έτοιμος να υποδεχθεί σιγά-σιγά τα κάδρα μου — στο ίδιο στυλ με όλα τα υπόλοιπα αντικείμενα του δωματίου. ‘Σχωράτε με για το show off αλλά είναι κάτι που σχεδίαζα για σχεδόν 20 χρόνια οπότε ένα μικρό φούσκωμα στο στήθος λίγο το δικαιούμαι, όχι;

Το πριν

Το… ενδιάμεσο

Το μετά

---

🎮 Σε ό,τι αφορά τα video games, κατάφερα επιτέλους να ολοκληρώσω το Fallout 4! Συνολικά έγραψα περί τις 190 ώρες με την campaign του να διαρκεί γύρω στις 130. Τη γνώμη μου γι’ αυτό μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ. Στο έτερο blog ανέβασα και review του Contrast.

Μετά το λιώσιμο στον τίτλο της Bethesda, θέλησα να ξελαμπικάρω με μικρότερα σε διάρκεια παιχνίδια. Έπαιξα ήδη το Little Nightmares και πριν προχωρήσω στο prequel του ασχολήθηκα με το Little Kitty, Big City ενώ τώρα χαζεύω το Open Roads.

---

🍿 Ταινίες; Δύο αλλά καλές αυτόν τον μήνα. Το Catch Me If You Can (ναι, δεν το ‘χα δει, έχετε πρόβλημα;) και το φοβερό από κάθε άποψη Wild Tales. Ψάξτε το αυτό το τελευταίο και δεν θα χάσετε.

---

📙 Επιτέλους ξεκίνησα να διαβάζω καινούριο βιβλίο! Πρόκειται για το Ask Iwata, μία συλλογή ιστοριών και διηγήσεων από την καριέρα του θρυλικού Satoru Iwata, προγραμματιστή και σχεδιαστή video games και διευθύνοντος συμβούλου της Nintendo, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2015. Φοβερή προσωπικότητα που αποτυπώνεται έξοχα σε ένα υπέροχο βιβλίο το οποίο λογικά θα τελειώσω μέσα στις επόμενες μέρες.

Ξεκίνησα να διαβάζω το Ask Iwata αντί να ασχοληθώ με το tablet μου σε ένα ταξίδι που έκανα στο Παρίσι πριν λίγες μέρες. Τα… ευρήματά μου εκεί θα τα μοιραστώ σε επόμενο rePlay.

---

🌱 Να σας προτείνω ένα προτζεκτάκι στο Kickstarter; Θα σας προτείνω. Ο λόγος για το Deliver Us Home από την ομάδα που μας χάρισε τα Deliver Us the Moon και Deliver Us Mars. Αμφότερα με φοβερό design και πολύ ιδιαίτερα. Η KeokeN δεν έχει βρει εκδότη για το τελευταίο παιχνίδι της τριλογίας οπότε έχει καταφύγει στο crowdfunding. Αν ενδιαφέρεστε, έχετε κάτι λιγότερο από δύο βδομάδες να τη στηρίξετε.

---

🎸 Για το τέλος ένα instrumental κομμάτι ενός φίλου, έτσι, για σβήσιμο. Δεν είναι καινούριο αλλά είναι εξαιρετικά ατμοσφαιρικό. Στην αρχή μου έβγαλε vibes The Witcher αλλά στην πορεία, όπως πολύ σωστά παρατήρησε μια φίλη, πάει προς Prince of Persia μεριά. Δικό σας.

---

Θέλετε να μοιραστείτε το rePlay; Μοιραστείτε το!