rePlay #37 | Απόψεις περί PS Plus 2.0
Παύλος Κρούστης, Γιώργος Παύλου, Βαγγέλης Λερός, Χρήστος Χατζησάββας & η αφεντιά μου, Free time
Χαίρετε,
Τα νέα πακέτα του PS Plus μονοπώλησαν το ενδιαφέρον αυτή την εβδομάδα. Το περίφημο project Spartacus ή PS Plus 2.0 όπως αποδείχθηκε έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα σε ό,τι αφορά τις υπηρεσίες της Sony, απορροφώντας το PS Now στις χώρες που αυτό υποστηρίζεται και προσφέροντας πλέον τρία διαφορετικά επίπεδα συνδρομών (tiers).
Με αφορμή τα παραπάνω, στο rePlay αυτής της εβδομάδας σκέφτηκα να κάνω κάτι διαφορετικό. Ζήτησα από ορισμένους πρώην συναδέλφους που εκτιμώ σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, να συνεισφέρουν γράφοντας τη γνώμη τους για τα όσα ανακοίνωσε η Sony. Έτσι μπορείτε να διαβάσετε μαζεμένες αρκετές αξιόλογες απόψεις, στις οποίες μπορείτε να προσθέσετε και τη δικιά σας (κάτω-κάτω, στα σχόλια).
Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον Παύλο, τον Γιώργο, τον Βαγγέλη και τον Χρήστο για τα κείμενά τους και βέβαια σε εσάς για τη συνδρομή σας.
Σε περίπτωση που το σημερινό mail δε φαίνεται ολόκληρο λόγω μεγέθους, μπορείτε να το δείτε και online μαζί με όλες τις προηγούμενες εκδόσεις του.
Φιλιά πολλά 💙💛
Στροφή προς το μοντέλο του Game Pass
Του Παύλου Κρούστη
Το PlayStation στρέφεται πλέον προς το μοντέλο του Game Pass συνδυάζοντας τα ήδη υπαρχοντα στοιχεία των PS Plus και PS Now. Η κίνηση αυτή δίνει ακόμη περισσότερο βάρος σε αυτό που ξεκίνησε να κάνει το Xbox με την αναδιαμόρφωση των ψηφιακών υπηρεσιών στο gaming πριν μερικά χρόνια, οπότε στέκει να πούμε πως η συγκεκριμένη μορφή συνδρομής εκμοντερνίζεται, κάτι που ήταν και το βασικό ζητούμενο.
Ειδοποιός διαφορα φυσικά είναι ότι δεν θα δούμε day one first party τίτλους της Sony, όμως το πακέτο των 400 τίτλων στο μεσαίο tier αποτελεί πρακτικά τη «μετα-Netflix-ικη» εκδοχή συνδρομητικής υπηρεσίας gaming, όπως την έχουμε πλέον στο μυαλό μας.
Οι δυνατότητες επιλογής συνδρομής ειναι όσο πιο ξεκάθαρες θα μπορούσαν να είναι, δεδομένων των παροχών και η κοστολόγηση αρκετά ανταγωνιστική, με τα δεδομένα της αγοράς και της θέσης της Sony σε αυτήν.
Είναι κάτι που χρειαζόταν να γίνει και περισσότερο ακολουθεί την τάση, όμως δεν παύει να αποτελεί εξαιρετική επιλογή για τον σημερινό gamer.
Subscribe to the past
Του Γιώργου Παύλου
Ήγγικεν λοιπόν η ώρα: Μετά από μήνες φημολογίας, η απάντηση της Sony στο Game Pass της Microsoft είναι πλέον και επίσημα γεγονός, δείχνοντας ότι τα subscription-based models στο gaming ήρθαν εδώ για να μείνουν…
Αναμενόμενο κατά τη γνώμη μου σαν κίνηση από την πλευρά της blue team... Γιατί όποια και αν είναι η γνώμη σας για το Xbox και τη Microsoft, σε ένα πράγμα δεν χωράνε αντιρρήσεις: Το Game Pass είναι ο ορισμός του VFM και το fan base του PlayStation αδημονούσε για μια αντίστοιχη υπηρεσία.
Και όπως γίνεται σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, αναπόφευκτα ξεκίνησε και ο «χορός» των συγκρίσεων ανάμεσα στο ανανεωμένο PS Plus και το Game Pass…
Οι περισσότεροι έχουν σταθεί στο γεγονός ότι τα μελλοντικά first party exclusives του PlayStation δεν θα βρίσκονται day one στη βιβλιοθήκη του PS Plus, με τη Microsoft να έχει επί του θέματος διαμετρικά αντίθετη πολιτική. Κανείς όμως δεν φαίνεται να έχει αντιμετωπίσει με τον ίδιο σκεπτικισμό στο γεγονός ότι το PlayStation Plus Deluxe, το ακριβότερο συνδρομητικό πακέτου της υπηρεσίας, θα περιλαμβάνει τίτλους των PS One, PS2, PSP και PS3.
«Που είναι το κακό;» θα ρωτήσετε τώρα οι περισσότεροι… Είναι μια κίνηση της Sony για να αυξήσει του value proposition της νέας της υπηρεσίας, βασιζόμενη στην πλούσια κληρονομία των προηγούμενων συστημάτων της. Μόνο θετικά θα μπορούσε να τη δει κάποιος. Σωστά;
Ναι… Αν εξετάζεις το ζήτημα στο στενό πλαίσιο του PS Plus.
Αν δούμε όμως το όλο πράγμα σε μια ευρύτερη κλίμακα του marketing strategy, η κίνηση αύτη σημαίνει ότι επί της ουσίας μπαίνει «ταφόπλακα» στα όνειρα του gaming community για backwards compatibility του PS5 με τα legacy συστήματα της Sony.
H δυνατότητα του backwards compatibility στο PS5, είναι σταθερά στην κορυφή των «απαιτήσεων» του PlayStation community, ειδικά μετά την εξαιρετική δουλειά που κάνει η Microsoft επί του θέματος, και δεν είναι λίγες οι φορές που «αναδύονται» φήμες ότι κάτι ετοιμάζεται στο παρασκήνιο.
Oι τελευταίες όμως εξελίξεις από το στρατόπεδο της Sony, δείχνουν ότι έχουν αποφασίσει να διαχειριστούν το backwards compatibility όχι ως system feature, αλλά ως premium service «κλειδωμένο» πίσω από ένα pay-wall, καταδεικνύοντας με τον εμφατικότερο τρόπο το πόσο διαφορετικές είναι οι στρατηγικές των δυο εταιρειών.
PS Plus: Definitive Edition
Του Βαγγέλη Λερού
Με τις υγείες μας η νέα συνδρομητική υπηρεσία, ή μάλλον το… remaster της σε μια «definitive edition», που έρχεται στα μέτρα της εποχής, προσφέροντας το κάτι παραπάνω.
Κατά την προσωπική μου άποψη, είναι λάθος να ταυτίζεται το «νέο Plus» με το Game Pass παρά τις όποιες ομοιότητες, αφού στην περίπτωση της Microsoft έχουμε να κάνουμε με τον θεμέλιο λίθο της πολιτικής marketing των Αμερικάνων, ενώ στης Sony μια αργοπορημένη κίνηση που λήφθηκε… με το ζόρι και εντός ενός πλαισίου… ψαχτικής που κάνουν οι Ιάπωνες σε ξένα χωράφια όπως τα game-services και τα mobile games. Η Microsoft τη μετράει… την επιτυχία της με αριθμό συνδρομητών, επενδύοντας στο ΠΑΚΕΤΟ και στοχεύοντας μακροπρόθεσμα στην επικράτηση μέσω του χτισίματος της βάσης χρηστών, που θα κάνει το πλάνο βιώσιμο. Η Sony, από την άλλη, αναγκάζεται να έρθει στα μέτρα της Microsoft γιατί «πετσοκόπηκε» στον άτυπο πόλεμο των εντυπώσεων, με την άποψη περί ανωτερότητας παροχών του αντιπάλου να έχει παγιωθεί.
Αυτές οι αναστολές και η αβεβαιότητα προβάλλονται πάνω στα νέα πακέτα του Plus, σχηματίζοντας και ένα γνωστό μοτίβο για την εταιρία τα τελευταία χρόνια, εκείνο του «επικοινωνιακά αποπροσανατολισμένου».
Η πρώτη βαθμίδα, ουσιαστικά, υποβαθμίζει την υπάρχουσα μορφή της υπηρεσίας, προσφέροντας ένα παιχνίδι λιγότερο… και κατά τ’ άλλα ίδιες παροχές. Έχω εκφράσει πολλές φορές την άποψη, στα κείμενα και τα podcast του VG24, ότι το βασικό πακέτο παροχών, με τα απολύτως απαραίτητα (cloud saving/sync, multiplayer, software features όπως τα tips παιχνιδιών) έπρεπε να προσφέρονται έναντι μιας χαμηλότερης, συμβολικής τιμής για τη συντήρηση των υποδομών.
Ίδια άποψη έχω και για το preservation, τη διατήρηση δηλαδή της gaming κληρονομιάς (παιχνίδια προηγούμενων γενεών ντε), που προσωπικά θεωρώ κομμάτι εταιρικής ευθύνης. Θα έπρεπε, επίσης, με ένα συμβολικό ποσό να έχουμε πρόσβαση σε κλασικά παιχνίδια. Στη χειρότερη, θα ήθελα να υπάρχει η δυνατότητα να αγοράσουμε αυτούς τους παλιούς τίτλους σε μορφή ψηφιακής άδειας, με την εταιρία να ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να φέρνει το emulation στις κονσόλες σε βάθος χρόνου, είτε μέσω cloud, είτε μέσω emulators, που στα PC πλέον έχουν προχωρήσει περισσότερο απ’ όσο φαντάζεστε.
Αν πρέπει να ΨΑΞΩ να βρω τρόπο να επωφεληθεί η εταιρία από το re-distribution των κλασικών παιχνιδιών, θα πήγαινα το νου μου σε κάτι σαν εκείνο που επιχείρησε η Microsoft, με το ελαφρύ remaster των παλιών Xbox τίτλων. Αν είναι, λοιπόν, να πληρώσω για να ξαναπαίξω κάποιο ξεχασμένο αριστούργημα του Kojima που αδυνατούν να επανακυκλοφορήσουν, ας γίνει για να το βιώσω σε κάποιο cloud-accelerated 4K upscaled version στα 60FPS, όχι στην PlayStation Classics μορφή του, που εμφανίζεται στην 50ρα οθόνη μου σαν μια θολή συστοιχία από pixels.
Όπως καταλάβατε, από μένα είναι ξεκάθαρο ΟΧΙ για την χαμηλότερη και την υψηλότερη βαθμίδα της υπηρεσίας, όμως αφήνω ανοιχτό το ενδεχόμενο να βρω ενδιαφέρουσα τη μεσαία, κάτι που νομίζω θα βρει σύμφωνους τους περισσότερους.
Κι εκεί, βέβαια, υπάρχει το ερωτηματικό σε σχέση με την ποιότητα των διαθέσιμων τίτλων και την περιοδικότητα της ανανέωσής τους. Ξέρω αρκετό κόσμο στον φιλικό μου περίγυρο που θα βρει δελεαστικό το συγκεκριμένο πακέτο, αν και στην περίπτωση παικτών σαν εμάς εδώ (τους enthusiasts), μια υπηρεσία σε τιμή –σχεδόν- Game Pass, χωρίς όμως τα day one releases, τα Play Anywhere και τις λοιπές παροχές του Ultimate πακέτου, μπαίνει σε διαπραγμάτευση βάσει μηνιαίου ή ετήσιου budget που μπορεί να διαθέσει ο καθένας.
Συμπερασματικά:
Είναι το «νέο Plus» η υπηρεσία που χρειαζόμαστε;
Μπορεί, για κάποιους…
Είναι το «νέο Plus» η υπηρεσία που μας αξίζει;
Μάλλον όχι, ακόμα κι εμείς αξίζουμε κάτι καλύτερο…
Θα τη δοκιμάσουμε;
Σίγουρα…
Θα την κρατήσουμε για πάντα;
Κκκκατο τα εκατό όχι. Ο πιο συμφέρων τρόπος διαχείρισης των συνδρομών είναι η διαλειμματική τους χρήση, με επιστροφή κάθε τόσο για «καθάρισμα» όσων μας ενδιαφέρουν.
Αυτό θα κάνω εγώ, τουλάχιστον…
PS Plus τριών ταχυτήτων
Του Χρήστου Χατζησάββα
PlayStation Plus τριών ταχυτήτων, επίσημα πλέον. Η «γεύση» που μου άφησε η κίνηση δεν ήταν ιδιαίτερα καλή κι εξηγούμαι.
Αφενός, στο πρακτικό κομμάτι, δεν είναι κάτι του οποίου μπορεί να επωφεληθεί η ελληνική αγορά. Ένα τεράστιο μέρος των υψηλότερων πακέτων συνδρομής στηρίζεται πολύ στο PlayStation Now, την υπηρεσία streaming που είναι διαθέσιμη σε λίγες αγορές παγκοσμίως παρά τη σχεδόν δεκαετή ύπαρξή της. Σε αυτές τις αγορές δε συμπεριλαμβάνεται η ελληνική και δεν υπάρχει καμία ενημέρωση σχετικά με τη διαθεσιμότητα.
Αφετέρου, πρόκειται για ένα πακέτο συνδρομής που στηρίζεται τόσο πολύ στο streaming και το κλείδωμα παιχνιδιών πίσω από αυτά, που προσωπικά, δεν μπορώ να το στηρίξω καθώς δε φαίνεται ελκυστικό ούτε… «τρελαίνομαι» για την υλοποίηση.
Για να εξηγήσω καλύτερα το γιατί, ας κάνουμε μια σύγκριση με τον ανταγωνισμό: Xbox Game Pass και Nintendo Switch Online.
Το Game Pass (και δη το Ultimate) προσφέρει φοβερή αξία, game downloads και μεγάλες αποκλειστικότητες κατά την κυκλοφορία. Αυτά μου δημιουργούν ένα αίσθημα πως όντως «κερδίζω», έχοντας τη συνδρομή, ενώ κατεβάζοντας τα παιχνίδια μπορώ να φύγω ένα τριήμερο στο εξοχικό με την κονσόλα μου και να παίξω χωρίς σύνδεση στο internet. Τέλος, παιχνίδια των Xbox, Xbox 360 και Xbox One όχι μόνο συμπεριλαμβάνονται, αλλά με τεράστιες βελτιώσεις (Auto HDR, ανάλυση κλπ). Και το καλύτερο: αν κάποιο από αυτά το θέλω πολύ και διακόψω τη συνδρομή, μπορώ να το αγοράσω.
Πάμε στο Nintendo Switch Online, μια πολύ φθηνότερη και κατ’ επέκταση λιτή υπηρεσία συγκριτικά με τις άλλες. Ακόμη κι εδώ, με €20, μπορώ να παίξω αμέτρητα retro παιχνίδια χωρίς internet, όμως δυστυχώς δεν μπορώ να τα αγοράσω ξεχωριστά από τη συνδρομή – ένα τεράστιο «φάουλ» για εμένα.
Περνάμε στο PlayStation Plus «Νέο ΑΦΜ»©. Τα παιχνίδια PS1, PS2, PS3 και PSP θα προσφέρονται μέσω streaming, καθώς ναι μεν το κοινό τα ζητούσε πολύ, όμως δεν τα ζητούσε μέσω streaming. Η Sony αναφέρει πως κάποια θα διατίθενται για download, όμως όπως έχουν τα πράγματα, μιλάμε για μια χούφτα τίτλων για PS2 που υπάρχουν στο Store. Αν είχε καταφέρει να «τρέξει» παιχνίδια PS3, ας πούμε, σε κονσόλες PS4 και PS5 θα το είχαμε μάθει σίγουρα στην αρχική ανακοίνωση, καθώς κάνει την υπηρεσία απείρως πιο ελκυστική. Για να μην αποκαλύφθηκε κάτι τέτοιο, μάλλον δεν ισχύει.
Επομένως, τα παιχνίδια PS1, PS3 και PSP είναι διαθέσιμα αποκλειστικά μέσω streaming (διαρκής σύνδεση στο internet, μεγάλο ενδεχόμενο τεχνικών προβλημάτων σε εικόνα κλπ) άρα ούτε και διαθέσιμα για αγορά πέρα από την υπηρεσία. Όταν η Nintendo «κλείδωσε» τα (ουσιαστικά) νέα Virtual Consoles πίσω από τη συνδρομή της, το κοινό δεν ήταν καθόλου σύμφωνο με την κίνηση (δικαίως, κατ’ εμέ), αφού το Virtual Console έδινε τεράστια ποικιλία τίτλων προς αγορά και κατέβασμα, δίνοντας ακόμη και σήμερα λόγο σε αρκετούς να ανοίγουν το Wii ή Wii U τους και να παίζουν.
Από την άλλη, μιλάμε για μια συνδρομή που, στην ακριβότερη εκδοχή της, πάλι δεν προσφέρει τις αποκλειστικότητες από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας, όπως γίνεται στο Game Pass. Οι παίκτες θα μπορούν να παίξουν το επόμενο Doom, το The Elder Scrolls VI, το Starfield και κάθε άλλη κυκλοφορία της Microsoft χωρίς επιπλέον κόστος. Παράλληλα, το Game Pass Ultimate προσφέρει perks (κάποια διαθέσιμα στη χώρα μας, κάποια όχι, π.χ. δοκιμαστική συνδρομή Paramount+), προσφέρει την εκδοχή του Game Pass για PC οπότε άλλα τόσα games σε υπολογιστή (κάτι που προσωπικά αξιοποιώ) και τέλος, συμπεριλαμβάνεται η συνδρομή EA Play μέσα στην τιμή οπότε η γκάμα ανοίγει περισσότερο – FIFA, Mass Effect, Star Wars κι οτιδήποτε άλλο, μέσα σε ένα πακέτο. Είναι απίθανο να υπάρξει σύγκριση, ακόμη κι αν το «700+ games» που υπόσχεται η υπηρεσία της Sony δείχνει να έχει μεγαλύτερο όγκο – δεν είναι μόνο θέμα πλήθους, αλλά ποιότητας, τρόπου πρόσβασης και κυριότητας. Ό,τι υπάρχει στο Game Pass αγοράζεται, παίζεται offline (αν δεν απαιτεί internet ως παιχνίδι, φυσικά) και ίσως έχει βελτιώσεις στις νεότερες κονσόλες.
Οπότε, ναι. Επιφυλακτικός προς ώρας, εύχομαι να δούμε PS Now στην Ελλάδα για να προστεθεί αξία στη συνδρομή, αλλά ακόμη κι αυτό δε δείχνει αρκετό για να με πείσει. Τα €20 του Nintendo Switch Online ανά έτος είναι ένα «OK» ποσό (για εμένα), ώστε να πω ότι αποδέχομαι τους περιορισμούς. Είναι κι ο λόγος που δεν αναβάθμισα στο ανώτερο tier, «Expansion Pack», που σχεδόν τριπλασιάζει την τιμή χωρίς ουσιώδεις προσθήκες. Αλλά να έχω τους ίδιους περιορισμούς (αδυναμία αγοράς) και περισσότερους (streaming) με τα πενταπλάσια χρήματα… I’ll pass. Game Pass.
Πού είναι το δόλωμα;
Εμού του ιδίου®
Ομολογώ πως η προσέγγιση της Sony με ξάφνιασε, τόσο από άποψη περιεχομένου, όσο και από πλευράς επικοινωνίας.
Ως προς το πρώτο, δε βλέπω τον λόγο που κάποιος θα δώσει 20% παραπάνω (£99,99 έναντι £83,99) για να έχει απλά πρόσβαση σε ορισμένους τίτλους περασμένων γενιών. Οι πραγματικοί φίλοι του retro gaming, έχουν τις ίδιες τις κονσόλες και όσοι δεν μπορούν να τις αντέξουν οικονομικά, προτιμούν το -δωρεάν- emulation.
Επικοινωνιακά τώρα, βρίσκω το μήνυμα πλέον αρκετά πολύπλοκο ενώ εντύπωση μου κάνει η απώλεια του λεγόμενου decoy effect -κοινώς δεν υπάρχει το πακέτο-δόλωμα που θα ωθήσει τους καταναλωτές να αποκλείσουν μία πρόταση για χάρη μίας άλλης (που είναι και εκείνη που θέλει να προωθήσει η εταιρεία).
Όντας συνδρομητής και στο Game Pass της Microsoft, οι λύσεις που βλέπω είναι δύο:
Game Pass Ultimate + PS Plus Essential (£181.87)
Xbox LIVE Gold + PS Plus Extra (£167.87)
Από αυτές, αν υποθέσουμε ότι οι βιβλιοθήκες Game Pass και PS Plus Extra είναι λίγο-πολύ οι ίδιες, στα μάτια μου κερδίζει ξεκάθαρα η πρώτη, κυρίως λόγω των first-party τίτλων που έχω στο Xbox day one (έναν να παίξω, έχω κάνει break-even). Για την ώρα τουλάχιστον.
Καλά να ‘μαστε να τα συζητάμε.
Free time 🎈
YouTube: «Ψήνεστε» να δείτε έναν επαγγελματία πιλότο να παίζει Flight Simulator; Αν ναι, τότε το κανάλι του Airforceproud95 είναι ταμάμ για ‘σας.
Twitter: Αν ποτέ βρεθείτε στο Δουβλίνο, περάστε μια βόλτα από το L1Games. Μέχρι τότε, ακολουθήστε το στο Twitter.