rePlay #90 | Τρενάκια: Η συνέχεια
Χαίρετε,
Πριν λίγες μέρες βρέθηκα στο Αμβούργο για να εκπληρώσω ένα όνειρο σχεδόν δύο δεκαετιών. Επισκέφθηκα τη Miniatur Wunderland, ένα μαγικό μέρος για μικρούς και μεγάλους (που όμως αισθάνονται μικροί) που λατρεύουν τον μοντελισμό και τα τρενάκια. Μιλάμε για έναν χώρο 10.000 τετραγωνικών μέτρων με τις μακέτες να καταλαμβάνουν περίπου τα 1.700 εξ αυτών. Ό,τι και να σας γράψω θα είναι λίγο, οπότε θα περιοριστώ σε λίγες φωτογραφίες, μέχρι να ετοιμάσω το σχετικό βίντεο (μπορείτε να κάνετε ένα σαμπσκράημπ εδώ για να μην το χάσετε).
Οι προσδοκίες μου ικανοποιήθηκαν στο έπακρο και η όλη επίσκεψη ήταν από τις πιο όμορφες εμπειρίες που έχω ζήσει ποτέ — σε βαθμό που αν μπορούσα, θα επέστρεφα στον χώρο και για δεύτερη μέρα. Έφυγα από τη Wunderland «κομμάτια» σωματικά και πνευματικά γύρω στα μεσάνυχτα έχοντας περάσει εκεί γύρω στις οκτώ ώρες. Δεν είδα τίποτα δυστυχώς από το Αμβούργο αφού την επόμενη είχα να πάρω τρένο λίγο πριν τις 05:00 για Μόναχο, οπότε ίσα που πρόλαβα να επιστρέψω στο ξενοδοχείο, να κάνω ένα μπάνιο και να κοιμηθώ για δύο ώρες σκάρτες.
Αν σας αρέσουν τα τρενάκια ή/και ο μοντελισμός, μην το σκέφτεστε καθόλου. Κλείστε εισιτήρια για Αμβούργο και επισκεφθείτε τη Miniatur Wunderland. Εμπειρία ζωής χωρίς καμία υπερβολή.
🍿 Μιλώντας όμως για τρενακια, στο προηγούμενο rePlay σας είχα γράψει για την επίσκεψή μου στο HZERO στη Φλωρεντία. Ε, το βίντεο είναι έτοιμο! Πατήστε play παρακαλώ.
🎮 Video games, ε; Ασχολήθηκα με διάφορα μικρής διάρκειας και αυτόν τον μήνα πριν περάσω στα heavy hitters. Ολοκλήρωσα το Henchman Story, το Bendy and the Ink Machine, το Until Dawn, το Girlfriend from Hell και το Tron: Identity.
Στο blog μου ανέβασα και reviews των Conspiracy!, Airplane Mode και Malware που είχα παίξει παλιότερα.
Όσο γι’ αυτά που ασχολούμαι τώρα; Πέραν του EA FC 25 (σταθερή αξία), έπιασα το Life is Strange 2 αν και γι’ αυτό το Σ/Κ το πρόγραμμα έχει Call of Duty: Black Ops 6.
📚 Από ταινίες τίποτα αυτόν τον μήνα, τελείωσα ωστόσο ένα βιβλίο. Το Who Hunts the Whale ξεκίνησε καλά όμως στην πορεία μου τα χάλασε. Πρόκειται για ένα φανταστικό μυθιστόρημα που περιγράφει την κατάσταση στη βιομηχανία του gaming και μολονότι χρησιμοποιεί φανταστικά ονόματα, είναι φως φανάρι πως φωτογραφιζει την Activision.
Δυστυχώς για το ίδιο είναι από την αρχή ως το φινάλε του μέσα στην υπερβολή. Ο τρόπος που παρουσιάζει τα πράγματα καταλήγει να είναι διαστρεβλωμένος, δίνοντας μία εντελώς λανθασμένη εικόνα για τα όσα συμβαίνουν στη βιομηχανία των video games. Ενδεχομένως η όλη προσέγγιση να είχε χιουμοριστικές προθέσεις, όμως το τελικό αποτέλεσμα καταλήγει μάλλον σαχλό.
Εν ολίγοις δεν σας το προτείνω. Αν θέλετε να διαμορφώσετε μία άρτια εικόνα για τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο του game development, σας προτείνω ένα από τα βιβλία του Jason Schreier, το πιο πρόσφατο εκ των οποίων (Play Nice) μόλις ξεκίνησα.
🎧 Το ξέρετε ότι μπορείτε να με ακούτε παρέα με τον Κωνσταντίνο Δημόπουλο και τον Τίμο Κουρεμένο κάθε Πέμπτη στο podcast Τα Παιδιά της Πίστας σε Spotify, YouTube και Apple Podcasts, έτσι; Κι όσοι είστε — ακόμα — στο Facebook ή το Instagram, κοπιάστε κι εκεί.
Ψήνομαι πολύ σοβαρά να πάρω για το σπίτι το δρακάκι που βλέπετε στη φωτογραφία. Είναι ένα Wyrmling Red Dragon με ύψος γύρω στα 75 εκατ. που έρχεται με τις ευλογίες της Wizards με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών Dungeons & Dragons. Α, ναι: η τιμή του θα είναι στις £549,99 όταν κυκλοφορήσει.
«Πέτρο το χρειάζεσαι» σας ακούω να ρωτάτε. Η απάντηση είναι ένα «όχι» σαν κι αυτό που του Μεταξά (που δεν είπε κανένα «όχι» ο άνθρωπος αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης) αλλά δεν βλέπω πώς αυτό θα με επαναφέρει στην τάξη και, κυρίως, θα με εμποδίσει να αποχωριστώ περί τις £549,99. Oh well…